Ulyap - Circassian Chanson (Bootleg) (2018) 320kbps









Ulyap - Circassian Chanson (Bootleg) (2018) 320kbps



Birkaç yıldır, Çerkez müziğinin sanatçıları, akademisyenleri ve hayranları, 1970'lerden 2000'li yıllara kadar süren arşiv kayıtlarını kullanıyor. Görünüşe göre, çoğu Kabardey-Balkarya, Karaçay-Çerkes ve Adige araştırma enstitülerinden kurtarıldı. Kayıtların bazıları başlıklar içeriyor ve bu şarkıların başında bir folklorist tarafından verilen ayrıntılı bilgileri içeriyor. Ancak, bazı değerli parçalar var ki gerçekten çok gizemli, bunlardan bir tanesi, “Ulyap” isimli bir klasörden. Biz de bunu Yeni Yıl armağanı olarak yayınlıyoruz.
Ulyap, çok sayıda konser / armonika oyuncusu bulabileceğiniz eşsiz bir yer olan Adige'de bir köydür. Adige konseri ile ilgili her yazı, Ulyap'ı enstrümantalistler vahası olarak nitelendiriyor. Dahası, bu muazzam köy, içki şarkısı gelenekleri ve blatnoy * lirik şiiri ile ünlüdür. Çelişkili unsurların kesiştiği noktada, eşsiz son dönem halk kültürü doğar. Ve bu kopyalar Ulyap geleneğinin ham ve otantik bir dokümanıdır.
Ses ve atmosferden yola çıkarak, coşkulu bir bayramın dijitalleştirilmiş bir kaydıdır. Bunu, Hem şarkıcıların sınırsız neşeli patlamaları, hem de tabakların ve bardakların takırtıları gizli işaretler gibi açıkça belirtir. Saha çalışmasının titiz bir folkloristten ziyade coşkulu bir tutkun tarafından yapıldığı anlaşılıyor. Şarkılar arasında bazen bilinmeyen bir kişi bağırıyor:  “УэрэдкъытхуэзыIуэхэрадыгэкIалэжьхэр – МуратрэИльясырэ!”  yani  “Şarkılar bizim için gerçek Çerkezler Murat ve İlyas tarafından söyleniyor!”. Bazen yine aynı kişi deşifre edemediğimiz o grubun da adını söylüyor.
 “АдыгэкIалэжьхэр” (Çerkez çocuklar) repertuarında, birkaç geleneksel dans melodileri var, ancak özünde, hırsızlar hakkındaki blatnoy chanson, vaga bağları, bir “plan” ile birlikte Adygey ve elbette, aşk vardır. İlginç bir gerçek şu ki, şarkıların tarzı ve titreşimi bir konuya veya türe bağlı olarak değişmiyor: Hem “Доляворовская” (hırsızların kaderi hakkında bir şarkı) hem de geleneksel bir nağme “AбрэджНухь” aynı sesi veriyor: “özgünlük”. Özgünlük ve yerellik, Murat ve İlyas'ın Rus dilinde söylendiğinde metne sürekli olarak Adygei kelimeleri ve şiiri eklemesiyle vurgulanmaktadır. Çoğu zaman orijinal şarkı sözlerinin çevirisidir. Görünen o ki, 1981 yılında Zaur Naloyev tarafından yapılan ünlü Kim Shhkumidand ve Boris Badzhanov'un kaydında da rastlanabilecek yaygın bir uygulamadır.
Özelliklerin geri kalanı da yine otantiktir: tipik olarak Adygei konser sesinden ve phatsych -percussion'dan, ziyafet atmosferini doğal olarak tamamlayan zhyu korosuna kadar.
Bu kayıtta ve genel olarak Ulyap geleneğinde, popüler çağdaş Çerkez müzik sahnesinin kökleri görülebilir. YouTube videolarına göre, sahnede Ulyap estetiğini ilk gösteren bu tarzın taşıyıcısı olan Muhammed Dzybov ‘ dur. Ayrıca, bu tarz Murat Thagalegov, Azamat Bishtov ve birçok diğerleri tarafından devam ettirildi. Geleneksel müziğin etno pop müziğe dönüşümü, pop yapımcılarının chanson ruhu ve 80'li yılların pop müziğinde bir düzenleme yaratmasıyla gerçekleşir. Böylece, nihai sonucu etkileyen kilit faktörlerin kayıt, düzenleme ve yapım süreci olduğu ortaya çıkmıştır. Cilalı bir ses ve stüdyo efektleri olmadan, “Ulyap sözleri”, isterseniz dramatik bir romantizmi, Yunan rebetika'sını veya Portekizli fado'yu hatırlatıyor. Sublime Frequencies, tanıtım notunda yazdığı gibi: “Makul olsa da, bunun arşiv için yapılmış bir belge olmadığını unutmayın. Her şeyden önce, bu, şimdiye kadar dinlediğiniz en iyi müziktir ve şu anda duymanız gerekir! ”Bu, Ulyap ın kopyası için de geçerlidir.

______________________________________________________ 
For a few years, the performers, scholars, and aficionados of Circassian music widely have been using archival recordings from a period from the 1970s to 2000s. Apparently, most of them were rescued from the research institutes of Kabardino-Balkaria, Karachay-Cherkessia, and Adygea. Some of the recordings have titles and include detailed information given by a folklorist at the beginning of those tracks. But there are some really mysterious gems and one of them, which comes from materials from a folder named “Ulyap” we publish as a New Year gift at our own risk and joy.
Ulyap is a village in Adygea, a unique place where one can find an enormous number of concertina / harmonica players. Every article about Adygei concertina depicts Ulyap as an oasis of instrumentalists. Moreover, that picturesque village is known for its drinking-song traditions and blatnoy* lyric poetry. At the intersection of contradictory elements, unique late-folk culture is born. And this bootleg is a raw and authentic document of the Ulyap tradition.
Judging from a sound and atmosphere, this is a digitized recording of an ecstatic feast. This is indicated both by implicit signs such as unrestrained cheerful outbursts of the singers and explicit rattling of plates and glasses. It seems that the fieldwork was conducted by an enthusiastic aficionado rather than a scrupulous folklorist. Between the songs, an unknown person sometimes shouts “Уэрэд къытхуэзыIуэхэр адыгэ кIалэжьхэр – Муратрэ Ильясырэ!” that in free translation means “the songs are sung for us by true Circassian guys Murat and Ilyas!” Sometimes that person also announces the name of the ensemble, which we were unable to decipher.
In the repertoire of “адыгэ кIалэжьхэр” (Circassian guys), there are several traditional dance tunes, but the core is blatnoy chanson about thieves, vagabonds, Adygei with a “plan”** and, of course, about love. An interesting fact is that the style and sonority of the songs do not change depending on a subject or genre: both “Доля воровская” (a song about the destiny of thieves) and a traditional tune “Абрэдж Нухь” sound equally “authentic.” The originality and locality are highlighted by the fact that Murat and Ilyas constantly insert Adygei words and stanzas to the text when it’s sung in the Russian language. Most of the time it’s a translation of the original lyrics. Apparently, it’s a common practice since one can find it in the recording of famous Kim Shhkumid and Boris Badzhanov made by Zaur Naloyev in 1981. The rest of the features are no less authentic: from the typically Adygei concertina sound and phatsych-percussion to a supporting voice zhyu choir, which organically complements the atmosphere of the feast.
In that recording and the Ulyap tradition in general, one can notice the roots of the contemporary Circassian popular music scene. Mohammed Dzybov, who, according to his YouTube videos, is the bearer of this style who was the first to demonstrate Ulyap aesthetics on the stage. Further, the baton was picked up by Murat Thagalegov, Azamat Bishtov and many others. The transformation of traditional music to ethno-pop music happens when pop producers create an arrangement in the spirit of chanson and pop music of the 80s. Thus, it turns out that the key factors that affect the final outcome are the process of the recording, arranging, and producing. Without a polished sound and studio effects, “Ulyap lyrics” reminds a dramatic romance, Greek rebetika, or Portuguese fado, if you want.
As Sublime Frequencies wrote in liner notes to one release: “Remember that it is not a document made for archives, although such attitude is reasonable as well. First of all, that is the best music you have ever listened to and you must hear it right now!” That is also true about the Ulyap bootleg.

en.wikipedia.org/wiki/Blatnaya_pesnya

Notes by Bulat Khalilov, Angela Sekrekova and Anya Shatilova
Cover foto - screenshot from VHS with footage from Circassian music festival in Maykop, 1994.
Cover art by Milana Khalilova
This is unofficial release without catalogue number.


______________________________________________________


Среди исполнителей, исследователей и любителей черкесской музыки несколько лет ходят архивные записи прошлого века: от 70-х годов до начала нулевых. Большинство из них, судя по всему, вызволены из плена исследовательских институтов Кабардино-Балкарии, Карачаево-Черкесии и Адыгеи. Часть записей детально паспортизированы: песни проименованы, а в начале трека фольклорист объявляет все необходимые данные. Но попадаются и артефакты, о которых почти ничего не известно. Один из которых на свой страх, риск и радость мы издаем в качестве новогоднего подарка - материалы из папки “Уляп”.

Уляп – это аул в Адыгее, в котором живет рекордное количество гармонистов на квадратный метр. Любая статья об адыгейской гармошке рисует Уляп оазисом инструменталистов. Помимо этого живописный аул известен застольными традициями и блатной лирикой. На пересечении противоречивых элементов родилась уникальная позднефольклорная культура. И этот бутлег – непричесанный, дикий и достоверный документ уляпской традиции.
Судя по звуку и атмосфере, перед нами оцифровка кассеты с записью угарного застолья. Об этом говорят веселые, безудержные возгласы поющих и подпевающих, гремящие тарелки и стаканы. «Экспедицию», похоже, проводил не скрупулезный фольклорист, а увлеченный любитель. Между песнями неизвестный иногда выкрикивает: «Уэрэд къытхуэзыIуэхэр адыгэ кIалэжьхэр – Муратрэ Ильясырэ!» (вольный перевод: «Песни для нас поют настоящие адыгские парни – Мурат и Ильяс!»). Иногда он объявляет название ансамбля, но разобрать его так и не удалось.
В репертуар «адыгэ кIалэжьхэр» входят несколько традиционных танцевальных наигрышей, но основной костяк – блатной шансон про воров, бродяг, адыгейцев с «планом» и, конечно, про любовь. Интересно, что стилистика и звучание песен не меняются в зависимости от тематики и жанра: одинаково «аутентично» и по-адыгски звучат как «Доля воровская» ,так и народная «Абрэдж Нухь».

Адыгские слова и куплеты, которые Мурат с Ильясом внедряют в русскоязычный текст, добавляют самобытности и локальности. Чаще всего переводят оригинальную лирику. Видимо, это традиционный прием: им пользуются выдающиеся Ким Шхакумид и Борис Баджанов на записи 1981 года, сделанной Зауром Налоевым.
Остальные элементы не менее аутентичны: от типично адыгейской игры на гармошке и трещоток-пхацыч, до подголоска ежьу/жъыу, который органично дополняет застольно-кабацкую атмосферу.
В этой записи и в уляпской традиции вообще видны корни современной черкесской эстрады. Магомет Дзыбов, судя по домашним записям с ютуба, является носителем этих традиции и стиля, он вынес уляпскую эстетику на сцену. Дальше эстафету подхватили Мурат Тхагалегов, Азамат Биштов и остальные коллеги по цеху. Разница между “традиционной музыкой” и “этно-попсой”, кажется, возникает в момент аранжировки и “шансонного” продюсирования. Без вылизанного звука и студийных эффектов “уляпская лирика” близка к жестокому романсу, греческой рембетике или, если очень хочется, португальскому фаду.
Как писали Sublime Frequencies в описании к одному релизу: “Помните, что это не документ, выпущенный с целью архивирования, хотя и такое отношение вполне оправдано. Это прежде всего самая лучшая музыка, которую вы когда-либо слышали, и вы должны услышать её сейчас!”. Справедливо и в отношении уляпского бутлега.

Текст: Булат Халилов и Анжела Секрекова.
Фото на обложке: кадр с записи фестиваля гармонистов в Майкопе, 1994 года.
Дизайн: Милана Халилова 
credits
released December 31, 2018




Tracklist:


1. Улап кIалэхэр - Я не стану ждать тебя на берегу 04:47       
2. Улап кIалэхэр - Аминат 03:53            
3. Улап кIалэхэр - Тамара 04:54            
4. Улап кIалэхэр - Абрэдж Нухь 01:53
5. Улап кIалэхэр - Доля воровская 08:13          
6. Улап кIалэхэр - Люблю цыгана Яна 05:19   
7. Улап кIалэхэр - ЩIалэ фIыцIэ 03:19
8. Улап кIалэхэр - ХьэпакIэ иорэд 02:20           
9. Улап кIалэхэр - В темноте блеснула финка 07:10  
10. Улап кIалэхэр - Белую розу срываю, красную розу дарю 03:31   
11. Улап кIалэхэр - Щыгъэт 02:34         
12. Улап кIалэхэр - Джигит 02:26          
13. Улап кIалэхэр - Лъэгъуныгъэ орэд 03:13  

















Hiç yorum yok:

Yorum Gönder