Askarbi Unaroko - Pshyné- Circassian Dance Tunes (2014)

Askarbi Unaroko - Pşine- Çerkes Dans Müzikleri (2014)

Harmonica, geçen yüzyılın başında Çerkes müzik dünyasında ortaya çıktı. Bu enstrüman Adigey kültürünün önemli bir bölümünü günümüzde alıyor olsa bile, rolünü anlamak için hala birçok yol var. Bazı insanlar, armonika'nın eski müzik geleneklerini yok ettiği için suçladığı Çerkes sesi ile mükemmel şekilde eşleştiğini söylüyor.

Aslında, harmonika çok gürültülü ve yüksek sesli bir enstrüman, bu yüzden biraz kaprisli shikapshin (ulusal Çerkes keman) ve kamyl (Çerkes flüt) neredeyse yerini almıştır. Ancak djeguakos (Adige müziğinin «gurusu») bile bu «yeni» enstrümanını kabul etmişti. Ve şimdi sadece geleneksel şarkılar çalmakla kalmıyor, aynı zamanda tören melodilerini de yapıyorlar.

Armonikçinin ulusal kültür tarafından tamamen kabul görmesi, Adige diliyle kanıtlanabilir. Harmonica «pshyné» veya «Adyghe pshyné» olup «müzik aleti» veya «Adyghe aleti» olarak tercüme edilebilir.

Pshyné'nin gelenekleri farklı bölgelerde önemli derecede farklılık göstermektedir. Bu sürüm, «Adige harmonica» olarak adlandırılabilecek batı - Adige harmonisine odaklanmıştır.

Kayıt seansımızın "kazayla" gerçekleştiği ilk kez değildi. Ored Recordings Kasım 2014'te ikametgahımız Kazbek Nagaroko ile tanışmak için Maykop'a gitti. O tarihten sonra, altıncı sürümünü Kim Tletsruk'un Çocuk Sanat Okulu'nda kaydettik. Ayrıca harmonica öğretmeni Askarbi Unaroko ile tanışma teklif edildi. Diğer şeylerin yanı sıra, antik dans melodilerini otantik tekniğinde oynadığı için ünlüdür. «Yaşlı adamlarımız eskiden olduğu gibi» oynamıştı - Maykop arkadaşlarımız.

Unaroko'yu bizim için oynamak için ikna etmeye pek istekli değil. Festival, TV şovları ve müzik yarışmaları için oynamak için bir tecrübesi vardı;

Çok sonradan öğrendiğimize göre, Askarbi, Adige'nin "arama kartı" adlı bandondan - tek "Siyah göz "ten oluşan bir yazar oldu.

Ancak şanslıyız ki, yerel pop endüstrisinin bir parçası olmak onun geleneksel materyalini etkilemedi. Unaroko, Kafa ve Zafaq stillerinde dans müziği icra etti. Bu şarkının bir kısmı lirik şarkıyla (My Ramazan, Abreg Nukh) çekildi ve diğerleri yazarları (Khagaudzh, Walagay, Tassa'nın zafaq'ları) seçildi.

Bütün bu şarkılar genellikle düğün, doğum günleri, gönderiler ve diğer özel günlerde oynanır. Ritim, uzunluk ve doğaçlama armonistlerin ruhsal durumuna ve dansçıların tutumuna bağlı. Bizim durumumuzda, Askarbi herhangi bir dansçı ya da dinleyici olmadan kayıt için çalmaya başlamıştı. Dolayısıyla, müziği kendi başına almaktan korktuk, ancak bir çeşit gölge ya da düzen. Arkadaşımız Kazbek birlikte şarkı söyledi ve Askarbi'yi tezahürat etti, bu nedenle Kazbek durumdan kurtardı. Unaroko'nun tecrübesi de ona şenlik atmosferi olmadan açılmasına yardımcı oldu.

Bu yayın, halk dansının ruhunu yansıtmamakla birlikte, batı-Adygh dans müziğinin geleneklerini yeterince gösterir.

1. Sürekli Gelin

2. Benim Ramazan

3. Abreg Nukh'un Zafaq'ı

4. Khakulyash

5. Nakuşkha'nın Şarkısı

6. Tasa'nın Zagaq

7. Khagaudzh'ın Zafaq'ı

8. Wolagay'in Zafaq'ı

9. Eski Kafas

Eski Çerkes Zagalyatları

Askarbi Unaroko - phyne (armonika)

Kazbek Nagaroko - pkkahych, koro

Beslan Gutov - pkkahych, koro

Ses kayıt ve düzenleme: Timur Kodzoko

Kapak fotoğrafı - Timur Kodzoko

Kapak resmi: Milana Khalilova

Notlar: Bulat Halilov, Yaroslav Suzdaltsev, Anastasia Usacheva

Rusya, Adige Cumhuriyeti'nde kaydedildi

2014/11/11.

________________________________________________

Askarbi Unaroko - Pshyné- Circassian Dance Tunes (2014)

Harmonica appeared in Circassian music sphere at the beginning of the last century. Even thought this instrument is taking a significant part of Adyghe culture nowadays, there are still a lot of ways to understand it’s role. Some people say that harmonica had perfectly matched with Circassian sounding when others blame it for destroying ancient music traditions. 

In fact harmonica is a very loud and high-sounding instrument, so it has almost replaced a bit capricious shikapshin (national Circassian violin) and kamyl (Circassian flute). But even the djeguakos (Adyghe music’s «gurus») had accepted this «new» instrument. And now they not only play some traditional songs but they perform ceremonial melodies as well. 

The fact that harmonica has been fully accepted by national culture can be proved by Adyghe language. Harmonica is «pshyné» or «Adyghe pshyné» which can be translated as «music instrument» or «Adyghe instrument». 

Pshyné’s traditions significantly vary in different regions. This release is focused on west - Adyghe harmonica which can be called «Adyghe harmonica». 

It was not the first time when our record session happened «by accident». Ored Recordings went to Maykop to meet our resident Kazbek Nagaroko in November 2014. Back then we recorded our sixth release in Kim Tletsruk’s Children’s School of Art. Also we were offered to meet harmonica teacher Askarbi Unaroko. Among other things he was famous for playing ancient dance melodies in authentic technique. «As our old men used to play it» - our Maykop friends said. 

It didn’t take us a lot of convincing to get Unaroko play for us. He had an experience of playing for festivals, TV shows and music competitions so he got used to being recorded. 

As we came to know much later, Askarbi was a coauthor of Adyghe’s bandstand «calling card» - the single «Black eyes». 

But lucky for us, being a part of local pop-industry didn’t influence his traditional material. Unaroko performed dance music in Kafa and Zafaq styles. Some of that song were taken from lyric song (My Ramazan, Abreg Nukh) and others were named after their authors (Khagaudzh, Walagay, Tassa’s zafaqs). 

All these songs are usually played during the wedding, birthdays, sendoffs and other special occasions. The rhythm, length and improvisation are depends on harmonist’s mood and dancers’ attitude. In our case Askarbi was playing for the recording, without any dancers or listeners. So we were afraid to get not the music per se, but some sort of its shadow or scheme. Our friend Kazbek was singing along and cheering Askarbi up, so Kazbek literally saved the situation. Unaroko’s experience had also helped him to open up without the festive atmosphere. 

Even though this release doesn’t reflect the folk dancing’s spirit but it sufficiently shows the west-Adygh dancing music’s traditions. 

1. Come Constantly 

2. My Ramazan 

3. Abreg Nukh's Zafaq 

4. Khakulyash 

5. Nakushkha's Song 

6. Tasa's Zagaq 

7. Khagaudzh's Zafaq 

8. Wolagay's Zafaq 

9. Old Kafas 

10. Old Circassian Zagalyats 

Askarbi Unaroko - phyne (harmonica) 

Kazbek Nagaroko - pkhachych, chorus 

Beslan Gutov - pkhachych, chorus 

Sound recording and editing: Timur Kodzoko 

Cover photo – Timur Kodzoko 

Cover art: Milana Khalilova 

Notes: Bulat Khalilov, Yaroslav Suzdaltsev, Anastasia Usacheva 

Recorded in Russia, Republic of Adygeya 

11.11.2014. 

________________________________________________

В черкесскую среду гармонь попала в начале прошлого века. И хотя сегодня инструмент — полноценная часть адыгской культуры, мнения о нём разнятся. По мнению одних, гармонь органично вписалась в звучание, другие обвиняют инструмент в разрушении старинных исполнительских традиций. Громкая и звонкая, она и правда почти вытеснила тихие и в чём-то капризные шикапшин (адыгскую народную скрипку) и камыль (продольную флейту). Однако даже джегуако — «жрецы» адыгской музыки — приняли «новый» инструмент, играя на нём не только танцевальные, но и обрядовые мелодии. 

Что гармоника принята культурой говорит и язык: в адыгском гармошку называют словом «пшынэ», иногда даже «адыгэ пшынэ», что переводится соответственно как «музыкальный инструмент» и «адыгский инструмент». 

Традиции пшынэ из региона в регион разнятся. Этот релиз посвящён западно-адыгской гармошке, условно называемой адыгейской. 

Запись не в первый раз произошла случайно. В ноябре 2014 года Ored Recordings приехали в Майкоп встретиться с Казбеком Нагароко — нашим частым резидентом. Тогда в Детской художественной школе имени Кима Тлецерука OR записали шестой релиз. Там же нам предложили встретиться с преподавателем игры на гармонике Аскарби Унароковым: помимо всего прочего он исполняет старые танцевальные наигрыши в аутентичной технике — «как раньше старики играли» по словам наших майкопских друзей. 

Долго Унарокова уговаривать не пришлось — участник фестивалей, конкурсов и телепередач привык выступать и записываться. 

Как мы узнали позже, Аскарби — соавтор «визитной карточки» адыгейской эстрады, песни «Чёрные глаза». На наше счастье, пребывание в потоке местной поп-музыки не сильно сказалось на традиционном материале. Для записи Унароков сыграл танцевальные пьесы в жанрах кафы и зафака. Некоторые мелодии взяты из лирических песен (Мой Рамазан, Абредж Нух), другие названы в честь джегуако, сочинивших наигрыш (зафаки Хагауджа, Уалагая, Тасы). 

Эти вещи исполняются во время свадеб, дней рождений, проводов в армию и других празднеств. Темп, продолжительность и импровизационные моменты определяются настроением гармониста и, конечно, поведением танцующих. В нашем случае Аскарби играл просто под запись, из-за чего мы боялись получить не музыку в естественном виде, но блёклую тень, схему. Дело спас Казбек, подголосок которого подбадривал гармониста и оживлял ситуацию. Раскрыться в отсутствие праздничной компании наверняка помог и эстрадный опыт Унарокова. И хотя релиз не передаёт атмосферу народных игрищ, он в достаточной мере демонстрирует звучание западно-адыгской танцевальной музыки. 

1. Приходи постоянно 

2. Мой Рамазан 

3. Нух Абрегов (зафак) 

4. Хакуляш 

5. Песня Накушхы 

6. Зафак Тасы 

7. Зафак Хагауджа 

8. Зафак Уалагая 

9. Старинные кафы. 

10. Старинные адыгские загаляты 

Аскарби Унароко - гармонь 

Казбек Нагороко - пхачич, подголосок 

Беслан Гутов - пхачич, подголосок 

Запись звука: Тимур Кодзоков 

Правка звука, сведение: Тимур Кодзоков 

Фото на обложке: Тимур Кодзоков 

Дизайн обложки: Милана Халилова 

Текст: Булат Халилов, Ярослав Суздальцев 

Записано 11 ноября 2014 года. 

Место записи: Адыгея, г. Майкоп 

320kbps

YÜKLE-Download